مشکلات همراهان بیمار؛
دورتادور صندلیها را پلاستیک پیچیدهاند تا سرمای شبهای پاییز و باران اذیتشان نکند. نایلونها و پارچههای رنگ و رو رفته، سقف بالای سرشان است و یک زیلوی زهوار دررفته، یک روانداز و چند تخته پتو، یک فلاسک چای و گاز پیکنیکی کوچک همه داشتههایشان برای گذران این روزها. خانوادههایی بیخانمان نیستند اما بهدلیل بیماری یکی از اعضای خانوادهشان، این روزها آواره پایتخت شدهاند و مجبور هستند در طول دوره درمان در گوشه حیاط بیمارستان روز را شب کنند. حتی برخی از آنها بیمارانی هستند که درمانهای دورهای مانند رادیوتراپی و... دریافت میکنند و تا نوبت بعدی درمان را زیر سقف آسمان به صبح میرسانند.
کد خبر: ۱۶۵۷۵۳ تاریخ انتشار : ۱۳۹۷/۰۸/۰۸